De waarde van kennisdelen

22 mei 2025

Mirjam is zorgcoördinator bij Zeno aan Huis. Met haar ontembare energie, scherpe observaties en een enorme dosis kennis en ervaring brengt ze elke dag opnieuw de zorg- en hulpvraag in kaart. Ze legt de juiste verbindingen en zet de lijnen uit om mensen precies de zorg te bieden die ze nodig hebben.

Na haar studies HBO Social Work en Pedagogiek aan de Hogeschool Rotterdam – Museumpark, waarin ze bijna cum laude afstudeerde, ging Mirjam al snel aan de slag binnen een wijkteam in Rotterdam. Een van haar docenten, Eline, vroeg haar niet veel later of zij haar kennis als ervaringsdeskundige wilde inzetten voor toekomstige studenten. Inmiddels geeft ze de afgelopen tien jaar regelmatig en met plezier gastlessen en deelt ze haar ervaringen als expert bij het bespreken van casussen in leerteams.

Dit jaar waren het vijf leerteams van eerstejaars studenten Social Work die aan de slag gingen met een casus. Gewapend met de kennis die ze tot nu toe hadden opgedaan, legden ze hun uitgewerkte casus voor aan vier experts – ieder met een ander vakgebied of specialisatie. Ze bevroegen de experts kritisch: zitten we op de juiste weg? Zien we niets over het hoofd? Zijn er alternatieve invalshoeken?

Mirjam nam deze rol met passie op zich. Ze beantwoordde vragen, stelde zelf open vragen terug en hield studenten regelmatig een spiegel voor. Eén van de belangrijkste lessen die ze meegaf: laat je aannames, vooroordelen en persoonlijke ervaringen los, en kijk met een open blik naar elke situatie. Meerzijdige partijdigheid is cruciaal: begrip kweken door verschillende perspectieven serieus te nemen. Klinkt simpel op papier, maar blijkt in de praktijk vaak een stuk lastiger – óók voor professionals met jaren ervaring. Je wilt automatisch vergelijkbare situaties erbij halen, maar geen enkele casus is exact hetzelfde. Juist dát besef leidde tot waardevolle gesprekken.

“Belangrijk is om in te zetten op de relatie. Je moet geduld hebben, tijd kunnen en willen investeren. Bij Zeno gaan we voor onvoorwaardelijke betrouwbaarheid. Dáár blijven waar anderen afhaken – bij agressie, moeilijk gedrag of als mensen zich afzetten tegen hulp. Juist dan blijf je komen. Je moet betrouwbaar worden. Onvoorwaardelijk aanwezig zijn.”

“Ik zeg altijd: wij zijn samen 100. Heb jij 60%, dan vullen wij die 40% aan. Samen gaan we ervoor.”

Een van de studenten vroeg hoe je overzicht houdt over alle zorg- en hulpinstanties die je kunt inzetten. Hoe weet je wie je kunt benaderen voor het kind, de jongere of het gezin?

Mirjam legde uit dat er in de meeste gemeenten een sociale kaart beschikbaar is:

In veel gemeenten te vinden:

  1. Digitale sociale kaart
    • Gemeenten bieden op hun website een overzicht van lokale zorgaanbieders, welzijnsorganisaties, jeugdhulp, Wmo-ondersteuning, enz.
  2. Wijkteams of zorgloketten
    • Informatie, advies en verwijzingen zijn vaak beschikbaar via een Wmo-loket of sociaal wijkteam.
  3. Regionale platforms of samenwerkingen
    • Denk aan een zorgkantoorregio of samenwerkingsverband van gemeenten, zoals Zorgkaart Midden-Holland of SamenZwolle.nl.

Let op:

  • Niet elke gemeente heeft een actuele of toegankelijke zorgkaart.
  • Het aanbod is soms versnipperd over verschillende websites.
  • Sommige kaarten tonen alleen aanbieders met gemeentelijke contracten, dat wil niet altijd zeggen dat dit de beste partijen zijn die aansluiten op de vraag vanuit jouw casus.

Omdat dit in de praktijk niet altijd voldoende is, gaf Mirjam studenten ook een extra tip mee: investeer in je eigen netwerk. LinkedIn is daarvoor een uitstekend platform. Maak connecties, volg relevante instellingen en blijf op de hoogte. Ga naar bijeenkomsten. Bouw je kennis én netwerk uit. Dat advies werd direct ter harte genomen: na de les werden enthousiast LinkedIn-verzoeken uitgewisseld.

“Het is prachtig om te zien dat er al zulke parels tussen de eerstejaars zitten. Sommige studenten hebben van nature aanleg voor dit vak. Anderen groeien erin. En soms ontdek je pas tijdens je studie of werk dat dit vak ook iets in jezelf raakt – je eigen ervaringen of trauma’s. Het is een mentaal pittig beroep. Je kunt het verschil maken, maar uiteindelijk moeten mensen zelf willen veranderen. Jij moet dan met een lege rugzak en een grote glimlach verder kunnen in je eigen sociale leven.”

“Ik vind mijn werk nog steeds fantastisch, maar heb ook heel wat kilometers in de benen om na een intensieve werkdag mijn hoofd leeg te lopen en op te laden voor een nieuwe dag.”

Mirjam kijkt uit naar volgend jaar, nieuwe studenten, nieuwe energie, nieuwe inzichten!